Een burn-out krijg je niet van te hard werken, maar van te lang sterk moeten zijn.

Een burn-out krijg je niet van te hard werken, maar van te lang sterk moeten zijn.

We denken vaak dat burn-out over werk gaat.
Over deadlines. Targets. Te veel hooi op je vork.

Maar de waarheid is vaak veel dieper.
Burn-out gaat niet over werkdruk,
het gaat over innerlijke druk.

Over het kind in jou dat ooit leerde:

“Ik doe er pas toe als ik iets presteer.”
“Ik moet sterk zijn, anders val ik door de mand.”
“Ik ben pas van waarde als ik de behoeften van de ander vervul.”

Dat kind ontwikkelde overlevingsstrategieën — perfectionisme, pleasen.

Dat kind werd een volwassene met verantwoordelijkheden.

Altijd ‘aan’. Altijd beschikbaar. Altijd sterk.

Tot het lichaam zegt: genoeg.

Niet omdat het zwak is,
maar omdat het eindelijk sterk genoeg is om de waarheid te voelen.

En daarom helpt een vakantie niet.
Of een cursus timemanagement.
Want dit is geen werkprobleem.
Dit is een trauma dat gehoord wil worden.

Herstel begint niet met doen, maar met voelen.
Met luisteren naar wat je lichaam al jaren fluistert.
En dát, precies dát,
is waar echt leiderschap begint:

Niet bij hoe je anderen leidt,
maar bij hoe je jezelf durft te leiden
wanneer alles in je roept om door te gaan —
en jij kiest om te stoppen.

Herken je dit? Dan is het misschien tijd om niet harder te werken,
maar dieper te luisteren.

Geen reactie's

Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.